Garibim Garipsin garip..

ilnevyA beni mimlemiş. Konusu da "Garip alışkanlıklarınız ve yapamadıklarınız"
İtiraf etmeliyim bu mimi sağda solda her gördüğümde acaba bana ne zaman gelecek diye hasretle bekliyordum. Zira konusu çok hoşuma gidiyordu. Şimdi gelelim garip alışkanlıklarıma.

- Çiğ kırmızı et, tavuk ve balığın tadına bayılıyorum fakat sırf sağlık kaygısıyla bu hislerime gem vuruyorum. (Bkz: Karnınızda kurt yapar.)

- Çiğ demişken yeşil fasülye hariç hemen hemen her sebzeyi de çiğ yemeye bayılıyorum. (Çiğ patates favorim.) Eh, bu diğerine göre daha makul bir gariplik. Bununla birlikte pişmeden yersem yemek yapacak hiç malzeme kalmadığı için yine bu hislerime gem vuruyorum.

- Diş macununu sırf dibinden sıkanlara inat ortasından sıkmaya alıştım, bırakamıyorum.

- Nescafe'yi ikisi bir arada olarak içiyorsam üzerine fazladan kahve döküyorum. Zira kahvesi yoğun olmayınca susağı susağı oluyor tadı, bulaşık suyu gibi.

- Bir ara yanımda pipet taşıyordum. Sırf yolda yürürken daha rahat meyveli maden suyu içebileyim diye.

- Yolda kitap okuyarak yürümeyi çok seviyorum. Hatta bir keresinde direğe çarptığım halde.

- Siyahla mor mürekkebi karıştırarak elde ettiğim özel renkle yazıyordum bir aralar. Şimdiyse derste bile bilgisayarda not tutacak kadar takıntılı bir şekilde bilgisayarda yazıyorum. Herhalde bu da geçer, bakarsınız yeşil mürekkeple yazmaya başlamışım.

- Son dönem çıkan türkçe şarkıları hep yurtta sabah kahvaltısı yaparken dinlediğim için ne zaman onlardan birini duysam ağzımda haşlanmış yumurta tadını hissediyorum.

- Okuduğum kitaplar benimse onları hırpalarım, altını çizerim yani eskimesinden marazi bir haz duyarım. Hatta kitabın eğer beğenmediğim, beni rahatsız eden sayfaları varsa o kısımları yırtmaktan, kesmekten hiç rahatsız olmam. Sonuçta satın aldım ve benim oldu, kitap benim için var, bana hizmet etmek için var. Eğer yenisine ihtiyaç varsa gider tekrar satın alırım olur biter. (Nadir bulunan kitaplar hariç.)

- Birine bir kitap ödünç verdiysem dediğim aynen şöyle olur. Yırtmadıkça, altlarını çıkmayan kalemle çizmedikçe (Kendi kitaplarımı ben çizmek isterim zira.) yazıları okunmayacak kadar deforme olmadıkça istediğin muamelede bulunabilirsin.

- Küçükken çok patavatsızdım bu yüzden zaman zaman beni sinir edenlerin yanında bu bahaneyi kullanıp bilinçli patavatsızlıklar yapıyorum. Sırf rahatsız olsun, ne yaptığını fark etsin diye. Eh, biraz da manevi tatmin.

- İstemsiz bir şekilde çevremde düzenli bilgi akışı sağlayan insanların bilgilerini beynimde arşivliyorum. Bu özelliğime sinir oluyorum. Durup dururken insanların hatalarını yakalıyorum zira. Gereksiz yere moralim bozuluyor.

- Çoğu kişinin aksine Coca cola'nın tadından hoşlanmıyorum. (Sanki içinde sakarin varmış gibi bir tadı var bence.)  Pepsi'le cola turka daha güzel geliyor. Hatta aslında meyveli maden suyu çok daha güzel.

- Yatarken uykum gelmiyorsa bu aralar kendi kendime hikaye anlatıyorum. Fakat nedense sabah kalktığımda hiç birşey hatırlamıyorum.

- Bedava olan şeylere dayanamıyorum. Sokakta dağıtılan eşantiyonları mutlaka alırım mesela.

- Çatal bıçakla yiyorsam bıçağı mutlaka sol elimle tutarım. Solağım n'apayım. Adabı muaşerete uyacağım diye kendimi kasmama gerek yok.

- Süslü defterlere asla yazı yazamam. Defter hediye edenlere sinir olurum bu yüzden. (Yazım çok çirkin zira.)

- Sabah uykum bir türlü açılmıyorsa kitap okurum ama kitap sürükleyiciyse bu sefer de kitabı bırakamamaktan dolayı okula geç kaldığım çok olmuştur.

- Seminerde, konferansta, derste beylik laflar edeceğim diye konuşmaya çalışıp da gülünç duruma düşenler hiç acımam. Yüzlerine yüzlerine gülerim.

- Ayağımda çorabım veya terliğim yoksa zemine topuklarımı basamam, istemsizce parmak uçlarımda yürürüm.

- Eğer canım çok çok  çok sıkkınsa ve hiç birşey geçiremiyorsa kütüphaneye gidip eski tercüman gazetesini okuyorum. (Neden bilmem ama çok rahatlatıyor.)

- Yağmurdan sonra çıkan salgangozları ezmemek için sekerek, dikkatli dikkatli yürürüm.

- Salepi tarçınsız, balığı limonsuz, ıspanağı yoğurtsuz, çayı, kahveyi şekersiz, ızgara eti tuzsuz seviyorum.

   Düşündüm düşündüm aklıma bu kadar geldi.

Yapamadıklarıma gelince

- hata tüm türkiye'yi gezemedim.

- Hala evde profiterol pişiremiyorum.

- Küçükken büyüyünce bir sürü lego alıp kendime kocaman oyuncak ev yapacağım derdim, hala yapamadım.

- Hala bırakın burnumu deldirmeyi kulağıma ikinci deliği deldirme cesaretini bile bulamadım.

- Alacakaranlık filminin ikincisini hala izlemedim.

Yapamadıklarım da bu kadar aklıma geldi.

Şimdi ben de şu insanları mimliyorum, arz ederim.

Öncelikle kız kardeşimi mimliyorum. Ee, aileye o kadar kıyak olsun değil mi? Limon çiçeği

sonra SmG
Atlas akın
kalbiyasakli