Daha önce hiç, bir depremi, yaşamadan, iliklerime kadar hissetmemiştim. Resmen gün boyu "Ay dur saçımı boyayayım, kuaföre gideyim, manikürüm gelmiş mi, anne çamaşırları yıkadın mı, ee ne yemek yiyeceğiz karnım acıktı." gibi aptal aptal şeylerle uğraşıp durdum. Hayır ben bir de medya özürlüsüyüm, anlayın depremin haberini tee ne zaman aldığımı. Aslında daha da haberim olmazdı da arkadaşın attığı mesaj sağolsun beni kendime getirdi. "Arkadaşlar Necdet iyi. Deprem olduğunda merkezdeymiş." Mesajı okudum ya annemle şoka girdik. "Allah kahretsin aç televizyonu aç aç aç. kanal değiştir kanal!" En sonunda bulduk haberi. Sonra bir telefon trafiği, aldı başını gitti. O bölgelere tayini çıkmış bir kaç arkadaşımla doğrudan haberleşebildim. Bazılarının iyi olduğunu gıyabında öğrendim ama daha hiç haberini alamadığım iki kişi var ve elimden onlarında iyi olması için dua etmekten başka bir şey gelmiyor. Allahım ne olur iyi olsunlar.
çok kötü bu :( çaresizlik çok kötü... bir arkadaşım Van da öğretmen ve ondan haber alamamak çok kötü... facebook sayfasına bakıp bakıp yaşadığını umud etmek....
YanıtlaSilsimone... allah orada olan herkese yardım etsin, onları korusun.
YanıtlaSilhttp://turkey-2011.googlepersonfinder.appspot.com/ bu adres yardımcı olabilir belki. Umarım herkes iyidir...
YanıtlaSilBahar006... Çok teşekkür ederim. İnşallah işe yarar.
YanıtlaSil