İstanbul'un Nesini Özledin?

Ankara "evde pinekleme tatili" nin bitmeyceğinden korkmaya başladım doğrusu. Artık istanbul'a gitmek ve televizyonu sadece yurt kantinin de sabah kahvaltısı yaparken izlemek istiyorum. Onda da sadece müzik kanalları açık oluyor zaten. Bıktım artık gündüz kuşağı kadın programlarını, birbirinin kopyası dizileri izlememek için sürekli odaya kaçmaktan. Bir an önce televizyonsuz hayatıma tekrar dönmek istiyorum. 

-Para ödememek için alkım kitap evinde saatlerce bir koltuğa çivilenip yeni çıkan bir kitabı okumayı

-Üsküdar kütüphanesindeki tozlu rafları

-Kütüphane memurlarını sinir etmeyi

-Haldun Taner sahnesindeki bi milyoooon, bi milyoooon" diye çiçek satan çingeneleri

-Herhangi bir otobüse binip şehrin derinliklerinde kaybolmayı

-Yurdun giriş saatini kaçırmamak için nefes nefese koşturmalarımı

-Bahar şenliklerinde dağıtılan eşantiyonları

-Kampüse kurulan her fuara gelen Kuru Kahveci Mehmet efendinin kahvelerinden fincan fincan götürmeyi 

-Amatör tiyatro izlemeyi

-Artık bir baleye gidelim arkadaşlar deyip bir türlü gitmemeyi

-Bostancıdan adalar vapuruna binmeyi

-Adalarda bisiklete binmeyi

-Rumeli fenerinde çay içmeyi

-Beykoz'da kefallere, vapurda martılara simit atmayı

-Kahve dünyasında saatlerce geyik yapmayı

-Sabahları kampüsteki Marmara Simit'in kanepesinde uyuya kalmayı

-Yurdun altındaki cafenin geveze garsonun susmak bilmemesini

-Aylık akbili

-1,50 tl'ye yemekhaneden tıkanırcasına yemek yemeyi

-Garip ve ekzantrik iett söförlerini

-Kampüste milletin onaylamayıcı bakışları altında elim sende oynamayı

-Dünya oyun oynama gününde ayakkabım patlayana kadar oyun oynamayı

-Arka kantinde domino oynamayı

-Arkadaşlarımın sunumlarında çatlak öğrenci rolüne girmeyi

-Eminönü'nde değil de inatla Kadıköy'de yediğim balık ekmekleri

-Taksimden Harbiye'ye yürümeyi

-Ansızın yağan yağmurda deli gibi ıslanmayı

-Süleymaniye de kuru fasülye yemeyi

-Arkeoloji müzesinde gezerken yorulup olduğumuz yere bağdaş kurmayı

-Kantin geyiklerini

o kadar çok özledim ki... 

rsm